سوم: تنهایی

رادیو هسته سخت

چراغی در دور دست

بسیار دور و کوچک

اما نه آنقدر دور که بتوان گفت نیست

هست

می‌خواهی خودت را به ندیدن بزنی

نمی‌توانی

نگاهت را نمی‌توانی از آن بگیری

هر بار که نگاهش می‌کنی

دلشوره‌ای در دلت می‌ریزد

جلوتر می‌روی تا بهتر ببینی اما

باز هم دوری و نمی‌رسی

ناامید می‌شوی و بازمی‌گردی

ولی راه دوری نمی‌توانی بروی

دوباره برمی‌گردی و نگاهش می‌کنی

او هنوز آنجاست

با ترس بسویش قدم برمی‌داری

اینبار تندتر

باز هم می‌ترسی و برمی‌گردی

هزار بار دیگر

می‌روی و نمی‌روی

این تویی و تو

🔹رادیو هسته سخت روایتی است از آنچه در کارگاه های هنرمند درون رخ می دهد؛ یعنی شکافتن هسته سخت درون و آزاد شدن خود حقیقی که زندانی یا به دست فراموشی سپرده شده است،

🔹 در پادکست شماره سه مفهوم تنهایی به چالش کشیده شده و از دانش آموزان خواسته شده است که خود را در سلولی انفرادی تصور کنند و با تنهایی خود مواجه شوند.

🔹 این سوال سبب شده وجه گریز پذیر و دردناک تنهایی بروز پیدا کند و حقیقت تنهایی خویش را بپذیرند.

طبق روالی که پیش از این نیز اعلام کرده بودیم اولین سه شنبه هرماه، پادکست جدیدی از رادیو هسته سخت را که با همکاری مرکز مداد و باشگاه اندیشه تهیه شده است منتشر کنیم. نام سومین پادکست رادیو هسته سخت “تنهایی” است.