RESÛLULLÂH (S.A.V)’İN ÖĞÜTLERİ - 12 NİSAN 2024 - MEVLANA TAKVİMİ

Mevlana Takvimi

İbn Mes’ud (r.a.) anlatıyor: “Bir arabî Resûlullah (s.a.v.)’in huzuruna geldi ve: “Ya Resûlallâh (s.a.v.)’e bana öğüt ver” dedi. Resûl-i Ekrem (s.a.v.): “Allâh (c.c.) hiçbir şeyi eş edinme, kesilsen de yakılsan da!.. Namazı vaktinde kılmayı terketme. Zira o Allâh (c.c.) karşı bir borçtur. İçki içme, çünkü o her şerrin, kötülüğün anahtarıdır.” buyurdular. “Anayat babaya iyilik edin” emriyle Allâhü Teâlâ, onlara karşı lütufkâr davranmayı, kendilerine sert karşılık vermemeyi, onlara kaş çatmamayı, onlara bağırmamayı, bil’akis haklarında kölenin efendisine davrandığı gibi davranmayı emretmektedir. “Akrabaya iyilik edin” buyruğu ile de onları ziyaret etmeyi, yardımda bulunmayı, kendilerine karşı şefkâtli olmayı istemiştir. “Yetimlere iyilik yapın” buyruğu da, onlara rıfk ile muamele etmek, kendilerine yakınlık göstermek, başlarını okşamakla olur. “Miskinlere (yoksullara) iyilik” bir şeyler vermek, kendilerini güler yüzle, memnun olarak geri yollamakla olur. Yakın komşulardan maksad, seninle komşun arasında karâbet (yakınlık) bulunmasıdır. Böyle komşunun hem akrabalık, hem komşuluk, hem de İslâm hakkı vardır. Uzak komşudan murad, aranızda karâbet olmayan komşudur. Hz. Âişe (r.anhâ) Resûlullâh (s.a.v.)’in şöyle buyurduğunu rivâyet ediyor: “Cibril, devamlı komşu hakkında bana öğüt veriyordu. Hattâ, yakında komşuyu komşuya mirasçı kılınacak zannettiydim.” Enes b. Mâlik (r.a.)’den, Resûlullâh (s.a.v)’in şöyle buyurdu, dediği rivâyet olunmuştur: “Kıyâmet Gününde (fakir) komşu (zengin) komşusunun eteğine yapışır ve: “Ya Râb, bu kardeşime genişlik vermiştin. Bana yakındı. Ben, karnım açlıktan birbirine geçmiş olarak gecelerken o tok geceliyordu. Ona sor ki, neden kapısını üzerime kapattı? Verdiğin rızıklardan beni mahrum bıraktı?” (İmâm Şemsüddin ez-Zehebî, İslâm Şeriatinde Büyük Günâhlar, s.178-179)